Όγκοι δέρματος

Τα νεοπλάσματα του δέρματος αποτελούν αιτία ανησυχίας για αρκετούς ασθενείς που αναζητούν συμβουλές όσον αφορά την αντιμετώπιση τους. Οι όγκοι του δέρματος διακρίνονται σε καλοήθεις και κακοήθεις με την ιστοπαθολογική εξέταση να ολοκληρώνει και να επιβεβαιώνει τη διάγνωση.

Οι πιο συχνοί καλοήθεις όγκοι του δέρματος περιλαμβάνουν τους εξής:

1. 1. Μυρμηκίες, εμφανίζονται συχνότερα στις παλάμες και στα πέλματα
2. 2. Γεροντικές, σμηγματορροϊκές και ακτινικές υπερκερατώσεις
3. 3. Χηλοειδή, χαρακτηρίζονται από αυξημένη εναπόθεση κολλαγόνου και εντοπίζονται συχνότερα στα αυτιά (στις περιοχές τρυπήματος) και στη περιοχή του στέρνου
4. 4. Λιπώματα, αποτελούν καλοήθης όγκους λιπώδους ιστού και εντοπίζονται συχνότερα στη μετωπιαία χώρα, στη περιοχή της ράχης και των άκρων
5. 5. Κύστεις, ταξινομούνται σε σμηγματογόνες με συχνή εντόπιση στην κεφαλή σε επιδερμοειδής συνήθως τραυματικής αιτιολογίας, σε δερμοειδής, οι οποίες είναι συγγενούς αιτιολογίας και η κύστη κόκκυγος
6. 6. Αγγειακές δυσπλασίες και αιμαγγειώματα
7. 7. Στις καλοήθεις βλάβες του δέρματος περιλαμβάνονται και οι σπίλοι που μπορεί να είναι συγγενείς ή επίκτητοι. Για τη διαγνωστική εκτίμηση του σπίλου απαιτείται λεπτομερής κλινική εξέταση, δερματοσκόπηση και βιοψία εφόσον είναι αναγκαία. Τα κριτήρια που αξιολογούνται και θέτουν την υποψία για κακοήθη εξαλλαγή τους αναλύονται περαιτέρω.

Οι πιο συχνοί κακοήθεις όγκοι του δέρματος περιλαμβάνουν τους εξής:

1. 1. Βασικοκυτταρικό καρκίνωμα

Το μεγαλύτερο ποσοστό όλων των καρκινωμάτων του δέρματος κατέχουν τα βασικοκυτταρικά καρκινώματα. Η χρόνια έκθεση στον ήλιο αποτελεί το συχνότερο αιτιολογικό παράγοντα. Επιπλέον, μεγαλύτερο ποσοστό ανάπτυξης τους παρουσιάζεται στα άτομα ανοιχτόχρωμου δέρματος σε συνδυασμό με μπλε ή πράσινο χρώμα ματιών. Η κύρια εντόπιση τους αφορά τις εκτεθειμένες περιοχές του προσώπου και των άνω άκρων. Η κλινική τους διάγνωση είναι πολύ σημαντική για τη λήψη των απαιτούμενων θεραπευτικών παρεμβάσεων. Η θεραπεία της μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική και εξαρτάται από το κλινικο-εργαστηριακό έλεγχο.

2. 2. Ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα

Τα ακανθοκυταρικά καρκινώματα αποτελούν τους δεύτερους κατά σειρά συχνότητας κακόηθεις όγκους του δέρματος και τους πρώτους σε συχνότητα του βλεννογόνου. Όπως και στα βασικοκυτταρικά, ο κύριος αιτιολογικός παράγοντας είναι η ηλιακή ακτινοβολία. Η χρόνια έκθεση σε χημικά και τα χρόνια έλκη προδιαθέτουν στην ανάπτυξη ακανθοκυτταρικών καρκινωμάτων. Το μεγαλύτερο ποσοστό εμφάνισης τους εντοπίζεται στην περιοχή του προσώπου, των άνω άκρων και του κορμού. Το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα μπορεί να έχει επιθετικότερη εξέλιξη από τα βασικοκυτταρικά καρκίνωμα εάν δεν αντιμετωπιστεί. Η θεραπεία των ακανθοκυτταρικών καρκινωμάτων είναι κατά βάση χειρουργική. Η συντηρητική θεραπεία εφαρμόζεται με συγκεκριμένες ενδείξεις.

3. 3. Μελάνωμα

Το μελάνωμα αποτελεί τον κακοηθέστερο τύπο καρκίνου του δέρματος και των βλεννογόνων και των μελαγχρωματικών περιοχών του αμφιβληστροειδούς. Η αυξημένη επίπτωση του τα τελευταία χρόνια σχετίζεται με γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες. Το 30%-40% των μελανωμάτων αναπτύσσονται επί προϋπάρχοντος μελανοκυτταρικού σπίλου, ενώ τα υπόλοιπα χωρίς την παρουσία κάποιας πρόδρομης βλάβης. Κύριοι προδιαθεσικοί παράγοντες είναι η παρουσία μεγάλου αριθμού δυσπλαστικών σπίλων, ο ανοικτός τύπος δέρματος, τα ηλιακά εγκαύματα στην παιδική ηλικία και η οικογενής μορφή του μελανώματος. Η έγκαιρη διάγνωση αποτελεί σημαντικό παράγοντα για τη βέλτιστη θεραπευτική προσέγγιση.

Η προσεκτική κλινική εξέταση μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό ύποπτων βλαβών. Η τεκμηρίωση της διάγνωσης επιτυγχάνεται με τη βιοψία της βλάβης και την ιστοπαθολογική εξέταση.

Η αυτοεξέταση πρέπει να γίνεται σε 🔎 όλη την περιοχή του σωματός μας

Η εξέταση μας πρέπει να περιλαμβάνει της φωτοεκτεθειμένες περιοχές🌞 όπως το πρόσωπο και το τριχωτό της κεφαλής μας, το λαιμό και τα χέρια μας αλλά και τις μη φωτοεκτεθειμές περιοχές 🤸‍♂️όπως τη πλάτη και τα πόδια μας και την περιγεννητική περιοχή.

Η χρήση ενός καθρέφτη μας βοηθάει να δούμε εύκολα την πλάτη μας αλλά σε περίπτωση που δεν μπορούμε μόνοι μας, μπορεί να μας βοηθήσει και κάποιος από το οικογενειακό μας περιβάλλον

Δεν πρέπει να ξεχνάμε να βλέπουμε και τις πατούσες 🦶, τους όνυχες μας και την ίριδα από τα μάτια μας 👁!

Γίνεται σαφές ότι ο έλεγχος κάθε μεταβολής των μορφολογικών στοιχείων ενός σπίλου είναι σημαντικός. Το σύστημα “ABCD(EF)” αποτελεί έναν μνημονικό κανόνα για τον εντοπισμό ύποπτων μεταβολών ενός σπίλου.

Asymmetry– Ασυμμετρία
Border irregularity– μεταβολές του ορίου της βλάβης
Color– μεταβολές του χρώματος
Diameter– μεταβολές της διαμέτρου

Επιπρόσθετα κριτήρια

Elevation– Ανύψωση
Family history– Οικογενειακό ιστορικό

Η θεραπευτική αντιμετώπιση των όγκων του δέρματος διαφοροποιείται μεταξύ των καλόηθων και κακόηθων όγκων. Η βιοψία και η ιστοπαθολογική εξέταση επιβεβαιώνουν τη διάγνωση. Η χειρουργική αντιμετώπιση περιλαμβάνει την εκτομή της βλάβης και την επανόρθωση του μετεγχειρητικού ελλείμματος. Η χειρουργική αντιμετώπιση του μεγαλύτερου μέρους των κακόηθων βλαβών αποτελεί την εξειδίκευση σύνθετων επεμβάσεων και τεχνικών.

Ο Dr. Βαρναλίδης μετά την αξιολόγηση και εξατομίκευση του κάθε περιστατικού εκτελεί όλες τις σύγχρονες εξειδικευμένες χειρουργικές τεχνικές, όπως τη μεταμόσχευση δέρματος και τη χρήση ελεύθερων ή μη σύνθετων κρημνών για την αντιμετώπιση σύνθετων προβλημάτων.

Η ασφάλεια της υγείας σας αποτελεί το πρώτο μου μέλημα.

Ο Dr. Βαρναλίδης μετά από εκτενή συζήτηση μαζί σας και επεξήγηση όλης της διαδικασίας, παρέχει λεπτομερείς μετεγχειρητικές οδηγίες και είναι διατεθειμένος να απαντήσει σε κάθε απορία σας, με στόχο την ομαλή πορεία της ανάρρωσης και το μέγιστο λειτουργικό και αισθητικό αποτέλεσμά σας.